مقایسه تاثیر پروپوفول و تیوپنتال بر تغییرات همودینامیک و طول مدت توقف تنفسی به دنبال قرار دادن لوله تراشه در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه

زمینه و هدف : یکی از داروهای مورد استفاده در بخش مراقبت های­ویژه جهت قرار دادن لوله تراشه، تیوپنتال­سدیم است. با توجه به مدت آپنه طولانی­تر، احتمال تغییرات همودینامیک  وسیع­تر در بیماران دارای ذخیره قلبی عروقی کم، استفاده از داروهایی که با طول­مدت اپنه کوتاه و تغییرات همودینامیک کمتر ضروری به نظر میرسد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر پروپوفول و تیوپنتال سدیم بر تغیرات همودینامیک و طول­مدت اپنه به دنبال قرار دادن لوله تراشه در بیماران بستری در بخش مراقبت های­ویژه طراحی و اجرا گردید. روش بررسی : در این کارازمایی بالینی دوسوکور 25 بیمار که دارای ضوابط ورود به مطالعه بودند انتخاب­ شده و به فاصله 72 ساعت،وبصورت تصادفی یکبار لوله گذاری با داروی تیوپنتال­سدیم به میزان 5/1 میلی­گرم/کیلوگرم و یکبار با داروی پروپوفول­به­میزان 75/ 0میلی­گرم/کیلوگرم انجام گردید. شاخص­های همودینامیک شامل فشارخون سیستولیک و دیاستولیک،ضربان­قلب و  ecgو طول مدت آپنه، در زمان های قبل،حین، و بعد از قرار دادن لوله تراشه در هر گروه اندازه گیری و ثبت گردید.یافته ها: شاخص های همودینامیک شامل فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، فشار متوسط شریانی و حاصل تقسیم فشار متوسط شریانی بر ضربان قلب (map/hr) در حین قرار دادن لوله تراشه نسبت به قبل از ان در هر دو گروه پروپوفول و تیوپنتال کاهش داشته اما در مقایسه بین دو گروه شاخص های فوق در گروه پروپوفول تغییرات کمتری داشته است و این تفاوت از نظر اماری کاملا معنی دار است  (0001/0 p<).نتیجه گیری: در بیماران نیازمند لوله گذاری داخل تراشه،تجویز داروی پروپوفول تغییرات کمتری در شاخص های همودینامیک  و طول مدت اپنه کوتاه­تری به دنبال دارد.بنابرین استفاده از ان به منظور قرار دادن لوله تراشه در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه پیشنهاد می­گردد.